CAS - Fabryka Sztuki

Natalia Rubiś

Ostatnimi sukcesami Natalii był debiut w partii Dydony w Dydonie i Eneaszu Purcella w Warszawskiej Operze Kameralnej oraz występ na deskach wiedeńskiego Musikverein w Pasji wg św. Jana J.S. Bacha pod batutą Michała Maciaszczyka.

Podczas XVIII Festiwalu „Chopin i jego Europa” wykonała kantaty Nijoła oraz Widma z orkiestrą Europa Galante pod batutą Fabio Biondiego, wcześniej wystąpiła w partii Hrabiny w Weselu Figara w Teatrze Wielkim w Łodzi w reżyserii Roberto Skolmowskiego, dyrygował Adam Banaszak. W Filharmonii Łódzkiej wykonała Johannes-Passion J. S. Bacha pod batutą Andreasa Scholla. W maju 2021 roku debiutowała partią Donny Elviry w Don Giovannim w Warszawskiej Operze Kameralnej, w nowej produkcji Michała Znanieckiego, pod batutą Tadeusza Kozłowskiego, którą regularnie wykonuje na Festiwalu Mozartowskim.

Wystąpiła w Don Giovannim G. Gazzanigi z Filharmonią Poznańską pod batutą Łukasza Borowicza na 26. Festiwalu Ludwiga van Beethovena. Na poprzednich edycjach tegoż Festiwalu wystąpiła w Kadiszu K. Pendereckiego z Sinoniettą Cracovia pod batutą Jurka Dybała oraz w tytułowej roli w operze Faniska L. Cherubiniego, która została uwieczniona na płycie CD. W Filharmonii w Szczecinie wystąpiła w programie z ariami G. Rossiniego pod batutą Pawła Kapuły.

Jedną z najczęściej wykonywanych przez artystkę ról jest Halka St. Moniuszki. Po raz pierwszy wcieliła się w tę postać w 2018 roku w Operze Wrocławskiej w reżyserii Grażyny Szapołowskiej, następnie w produkcji Kazimierza Dejmka w Warszawskiej Opery Kameralnej, która została zarejestrowana przez TVP Kultura oraz została wystawiona w Teatrze na Pohulance w Wilnie. Z Capellą Cracoviensis odbyła trasę koncertową z Halką w Brukseli, Lizbonie i Pradze i nagrała tę operę na płycie CD, która ukazała się z logo Deutsche Harmonia Mundi.

Jej dyskografia zawiera CD z duetami miłosnymi nagrane dla DUX wspólnie z jej mężem, tenorem Krystianem Krzeszowiakiem, Kochaj mnie, DVD wydane przez Narodowy Instytutu Fryderyka Chopina z Requiem G. Donizettiego nagrane wspólnie z Collegium 1704. W sierpniu 2019 roku wydane zostały dwie opery z jej udziałem La fiera di Venezia A. Salierego, nagrane z zespołem L’arte del monde dla Deutsche Harmonia Mundi oraz Krakowiacy i górale J. Stafaniego, kolejny projekt z Collegium 1704 dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.

Występowała z takimi dyrygentami jak: Giuseppe Grazioli, Fabio Bonizzoni, Rune Bergmann, Jan Tomasz Adamus, Roman Válek, Marcin Sompoliński, Andrzej Kosendiak, Adam Banaszak, Marcin Nałęcz- Niesiołowski, Gioele Muglialdo, Paweł Kapuła, Wiktor Kociuban, Dawid Runtz, Jacek Rogala i inni.

W marcu 2019 zdobyła II nagrodę na 2. Międzynarodowym Konkursie im. Antoniny Campi, kwietniu 2018 podczas konkursu im. Marcello Giordano na Sycylii zdobyła nagrodę Debiut w Opera Carolina w USA. Jest finalistką konkursu Belvedere w Moskwie i w Jurmali oraz konkursu im. Giusy Devinu w Teatrze Operowym w Cagliari. W 2013 roku zdobyła nagrodę specjalną na konkursie im. Marii Malibran w Mediolanie, w 2010 zdobyła nagrodę Giovane Promessa na konkursie Musica Sacra w Rzymie.

Absolwentka prestiżowego programu operowego w Yale School of Music, w Polsce ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną we Wrocławiu, studiowała również w Hochschule für Musik w Dreźnie. Od kilku lat współpracuje z Wojciechem Siudmakiem przy Międzynarodowym Projekcie Pokoju Wieczna Miłość, którego jest Ambasadorką.

Rafał Bartmiński

Rafał Bartmiński- polski tenor, absolwent wydziału wokalno-aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Eugeniusza Sąsiadka.

Laureat III miejsca na XI Konkursu Wokalnym im. Ady Sarii w Nowym Sączu. W 2007 roku zdobył drugie miejsce i 11nagród pozaregulaminowych podczas VI Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im.Stanisława Moniuszki w Warszawie.

Już w trakcie studiów rozpoczął intensywną działalność koncertową ( Msza h-moll, Magnificat – Bacha, Requiem – Mozarta). Na scenie operowej zadebiutował partią Leńskiego w “Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego w reżyserii Macieja Prusa.(2002r. Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie).

Od tego roku stale współpracuje z Teatrem Wielkim- Operą Narodową wykonując główne partie tenorowe: Tamino- “W krainie Czarodziejskiego Fletu” W.A. Mozart, Jontek- “Halka” (dyr.Marc Minkowski), Stefan- “Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko, Ismael- “Nabucco” Giuseppe Verdi, Boris- “Katia Kabanova” Leo Janaček, Pinkerton- “Madama Butterfly” Gioacomo Puccini, Madwoman- “Curlev River” Benjamin Britten czy Tamburmajor- “Wozzeck” Alban Berg. Tą ostatnią rolą Tamburmajora w “Wozzecku”, Rafał Bartmiński debiutował w Teatrze Bolshoi pod batutą Teodora Currentzis’a w reżyserii Dmitra Tcherniakova.

Rafał Bartmiński występuje również jako aktor dramatyczny w Teatrze Telewizji- “Sesja Castingowa” w reżyserii Krzysztofa Zanussiego oraz spektaklu Andrzeja Domalika “Maria Callas- master class” u boku Krystyny Jandy. Rafał Bartmiński został uhonorowany “Małym Berłem” Fundacji Kultury Polskiej przez Marię Fołtyn jako propagator muzyki Stanisława Moniuszki.

Marzena Michałowska

Marzena Michałowska, sopran, adiunkt w Instytucie Wokalistyki Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu.
Laureatka wielu konkursów wokalnych ogólnopolskich jak i międzynarodowych.  Zapraszana do udziału w międzynarodowych festiwalach i przedsięwzięciach kulturalnych występowała m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall, czy genewskiej Victoria Hall.  W 2005 roku zadebiutowała na scenie berlińskiej Komische Oper w partii Donny Anny w operze „Don Giovanni” W.A. Mozarta, pod dyrekcją Kirilla Petrenko.

Współpracowała z wieloma cenionymi dyrygentami, m.in. z Ch. Hogwoodem, S. MacLeodem, J. Maksymiukiem, G. Nowakiem, Ł. Borowiczem, a także zespołami i orkiestrami, m.in. z : Gli Angeli Geneve, Concerto Palatino, Concerto Köln, Irish Baroque Orchestra, Arte Dei Suonatori, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Polska Orkiestra Radiowa, {OH!}– Orkiestra Historyczna. W dorobku fonograficznym ma 26 albumów płytowych, a niektóre z nich nominowano do nagrody Polskiej Akademii Fonograficznej Fryderyki oraz nagradzano tą prestiżową statuetką.

W 2019 roku płyta „17TH Century Sacred Music in Wroclaw” z udziałem artystki oraz Gli Angeli Geneve, Concerto Palatino oraz Wrocławskiej Orkiestry Barokowej otrzymała najwyższą nagrodę muzyczną na świecie – ICMA International Classical Music Awards.

Jacek Pupka

Od 2014 r. organista Archikatedry św. Ap. Piotra i Pawła w Poznaniu. Ukończył Akademię Muzyczną im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Elżbiety Karolak i dr. Jarosława Tarnawskiego. Swoją naukę kontynuuje na Univeritate der Kunste w Berlinie w klasie improwizacji organowej pod kierunkiem prof. Wolfganga Seifena, prof. Dirka Elsemanna oraz Szymona Jakubowskiego.
Jest także nauczycielem organów oraz gry liturgicznej w Katedralnej Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I st. w Poznaniu oraz w Archidiecezjalnym Studium Muzyki Kościelnej.
Jest członkiem Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej.
Wspólpracuje jako solista oraz akompaniator min. z orkiestrą Filharmonii Poznańskiej, Poznańskim Chórem Katedralnym.
W swoim dorobku artystycznym ma nagrania płytowe oraz telewizyjne.
Występował w kraju oraz za granicą.

Piotr Olech

Ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Wokalno – Aktorskim Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku w klasie śpiewu prof. Piotra Kusiewicza. Jest także absolwentem Wydziału Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Swoje umiejętności wokalne doskonalił podczas licznych kursów mistrzowskich u takich artystów, jak Paul Esswood, Kai Wessel czy członków zespołu wokalnego The King’s Singers.

Współpracuje z Warszawską Operą Kameralną, Operą Narodową w Brnie (Oberon w Śnie nocy letniej B.Brittena), a także z polskimi i zagranicznymi filharmoniami oraz orkiestrami i zespołami kameralnymi, m. in. Wrocławska Orkiestra Barokowa, Akademie fur Alte Musik Berlin, {oh!} Orkiestra Historyczna, Vox Luminis, Concerto Köln, Wrocław Baroque Ensemble, Capella Cracoviensis, Solamente Naturali, Ensemble Polyharmonique, Musica Aeterna, Vasa Consort, Concerto Polacco.

Koncertuje z takimi dyrygentami i instrumentalistami, jak Marek Toporowski, Paul McCreesh, Władysław Kłosiewicz, Andrew Parrott, Jan Tomasz Adamus, Konrad Junghänel, Paul Goodwin, Andreas Spering, Jarosław Thiel, Fabio Bonizzoni, Nicolas Parle, goszcząc na znaczących festiwalach muzycznych niemal w całej Europie. Bardzo ceni sobie również stałą współpracę z zespołem Collegium Vocale Gent i Philippe Herreweghe.
Piotr Olech szczególnie chętnie wykonuje muzykę barokową, jednak sięga też po utwory klasyczne, wczesnoromantyczne, a także współczesne. Bierze udział w nagraniach płyt CD (ponad 50 pozycji) dla takich wytwórni, jak CD Accord, DUX, Sony Music Polska, Bearton, Musicon. Sześć płyt zostało uhonorowanych nagrodą przemysłu fonograficznego Fryderyk a kilkanaście z nich otrzymało nominacje do tej nagrody.

Piotr Olech jest profesorem w Instytucie Muzyki Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie. Współpracował również z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i Akademią Muzyczną im. F.Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Zapraszany jest do prowadzenia wykładów, warsztatów i kursów mistrzowskich poświęconych wykonawstwu wokalnej muzyki barokowej.

Chór Teatru Wielkiego

Chór jest integralną częścią zespołu artystycznego Teatru Wielkiego im. St. Moniuszki w Poznaniu, gdzie przygotowuje spektakle operowe, bierze udział w koncertach, tworzy oprawę muzyczną dla baletów, wykonuje muzykę oratoryjno-kantatową. Prócz tego prowadzi samodzielną działalność wykonawczą poza murami macierzystej instytucji, występując na scenach sal koncertowych w Polsce i za granicą. Chór specjalizuje się w wykonawstwie monumentalnych dzieł okresu romantyzmu, ale jego repertuar sięga z jednej strony okresu baroku, z drugiej – muzyki współczesnej. Od jesieni 2007 zespołem kieruje Mariusz Otto.

Wychowanek chóru i szkoły im. J. Kurczewskiego w Poznaniu. Absolwent PLM im. M. Karłowicza w klasie fletu. W roku 1997 ukończył AM im. I.J. Paderewskigo na Wydziale Dyrygentury Chóralnej w klasie prof. Stanisława Kulczyńskigo. Równocześnie kształcił się w dziedzinie śpiewu solowego. Po studiach wiąże się zawodowo z Teatrem Wielkim i przez dziesięć lat pozostaje najbliższym współpracownikiem Jolanty Doty-Komorowskiej, ówczesnej szefowej chóru, u boku której przygotowuje dziesiątki premier. Od początku sezonu 2007/2008 prowadzi zespół samodzielnie.

Jacek Szponarski

Wybitny tenor urodzony w Lęborku. Muzyczną edukację rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej I st. w Lęborku na akordeonie w klasie Marcina Wardulińskiego, a kontynuował w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II st. w Gdańsku w klasie akordeonu prof. Krzysztofa Olczaka. Studia licencjackie ukończył na kierunku śpiew solowy w Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie dr Marcina Ciszewskiego. Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina na studiach wokalnych II stopnia, specjalizacja śpiew solowy – opera, w klasie Prof. dr hab. Ewy Iżykowskiej-Lipińskiej.
Współpracował jako instrumentalista i wokalista z Zespołem Pieśni i Tańca Jantar Uniwersytetu Gdańskiego oraz z Zespołem Pieśni i Tańca Ziemia Lęborska.

W 2016 roku debiutował partią hrabiego Belfiore w operze W.A.Mozarta „Rzekoma Ogrodniczka” pod muzycznym kierownictwem Sylwii Janiak-Kobylińskiej w reżyserii Cezarego Morawskiego. Wcielił się również w rolę Bastiena w operze W.A.Mozarta „Bastien i Bastienne” pod batutą Piotra Staniszewskiego w reżyserii Dariusza Paradowskiego na XVI Międzynarodowym Letnim Festiwalu Kultury i Sztuki w Helu.

W 2017 roku wystąpił na deskach Opery Bałtyckiej jako Parpigniol w operze „Cyganeria” G.Pucciniego (reż. Karen Stone, kierownictwo muzyczne Warcisław Kunc) oraz dokonał światowych prawykonań trzech utworów sakralnych polskich kompozytorów przełomu XVIII i XIX wieku w trzecią rocznicę kanonizacji Jana Pawła II pod batutą Przemysława Stanisławskiego. Na zakończenie roku uczestniczył w prawykonaniu oraz nagraniu „Mszy” i „Offertorium” Józefa Elsnera pod dyrekcją Michała Sławeckiego.

Rok 2019 przynosi prawykonanie współczesnej opery-monodramu „The End of Al Capone” amerykańskiego kompozytora M.Schelle (reż. Mateusz Żaboklicki, kierownictwo muzyczne Ignacy Zalewski) koncertowe wykonanie „Sonetów Krymskich” S.Moniuszki pod batutą Rafała Janiaka oraz dwa kolejne Mozartowskie tytuły do artystycznego dorobku: Ferranda z opery „Cosi fan tutte” w Polskiej Operze Królewskiej (reż. Jitka Stokalska, kierownictwo muzyczne Dawid Runtz) oraz Don Ottavia z opery „Don Giovanni” wykonanego podczas spektaklu plenerowego zorganizowanego przez Muzeum w Nieborowie i Arkadii we współpracy ze SPAM (reż. Jitka Stokalska, kierownictwo muzyczne Marta Kluczyńska).

Wojciech Kowalski

Wojciech Kowalski – bas- baryton, student Wydziału wokalnego Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. Ukończył ZSM we Włocławku – śpiew w SM II st. pod kierownictwem Wiesławy Kończewskiej-Plac. Swoja pasję do sztuki wokalnej odkrył w Chórze Młodzieżowym ,,Canto” prowadzonym przez mgr Mariana Szczepańskiego. Mimo swojego młodego wieku jest już laureatem wielu nagród wokalnych w tym m.in., , Grand Prix w IV Ogólnopolskim Festiwalu Wokalnym im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie, II miejsce w IX Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Krystyny Jamroz (Kielce), III miejsce w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym ,,Bella Voce” (Busko-Zdrój) II miejsce i nagrodę specjalną w V Międzynarodowym Konkursie Solowej Wokalistyki Sakralnej ,,Ars et Gloria” w Katowicach, III miejsce i nagrodę specjalną w I Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Marii Zamoyskiej.

Aleksandra Szmyd

Aleksandra Szmyd, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Ryszarda Karczykowskiego oraz Musik und Kunst Privatuniversität der Stadt Wien na wydziale Opera Master’s Programme w klasie prof. Liny Watson. Ukończyła wyższe uczelnie z najwyższym odznaczeniem, a także ukończyła studia podyplomowe na Universität für Musik und darstellende Kunst Wien w klasie prof. Claudi Visca.

W lutym 2022 roku zdobyła drugą nagrodę na konkursie bel canto: “Competizione dell’Opera”. W sierpniu 2021 roku została laureatką i zdobyła specjalną nagrodę na XII Międzynarodowym Konkursie Operowym im. Eleny Obraztsovej w Petersburgu, a następnie w grudniu 2021 roku została laureatką i zdobyła nagrodę na Międzynarodowym Konkursie “City of Pisa” – Tribute to Titta Ruffo.

W tym roku wystąpiła na festiwalu „Oper im Steinbruch” St Marghareten w operze „Carmen”. W 2022, Aleksandra zadebiutowała na Klosterneuburg Festival, gdzie zagrała rolę Musetty w operze “La Boheme”. Następnie, w sierpniu tego samego roku, wystąpiła jako Gilda w operze “Rigoletto” w Kurpark Bad Schwalbach oraz jako Clorinda w operze “La Cenerentola” we współpracy z Rossini Opera Festival in Pesaro.

Jako laureatka konkursowych przesłuchań w Bolonii i Nowym Jorku wzięła udział w festiwalu iSING w Chińskiej Republice Ludowej, pod honorowym patronatem Placido Domingo, gdzie dała koncerty m.in. jako solistka w Suzhou Culture Art Centre z Filharmonią Symfoniczną w Suzhou, w Shanghai Symphony Hall z Shanghai Symphony Orchestra pod batutą Maestro Yu Long, transmitowane do większości krajów świata przez Medici TV, oraz w Grand Hangzhou Theatre. Jej debiutem była rola tytułowa w “Alcinie” Haendla w teatrze MuTh w Wiedniu, pod reżyserią Dmitry’ego Bertmana i dyrekcją artystyczną Maestro Nielsa Muusa. Następnie zagrała rolę Susanny w “Wesele Figara” Mozarta we współpracy z Wiener Philharmoniker w Wiedniu, Graz, Salzburgu i St. Polten.

Wcieliła się w rolę Illii w operze “Idomeneo” Mozarta w Akzent Theatre w Wiedniu. W 2019 roku zadebiutowała w spektaklu “Candide” w Theater an der Wien w Wiedniu i zagrała rolę Paminy w “Czarodziejskim Flecie” w Warszawskiej Operze Kameralnej. W grudniu 2019 roku Aleksandra wzięła udział w programie telewizyjnym “Bolshaya Opera”, gdzie wykonała operowe i crossoverowe utwory. Była solistką na Festiwalu Młodych Głosów oraz na Die Internationale Opernerkstatt, gdzie prezentowano różne sceny operowe.

Agnieszka Franków Żelazny

Agnieszka Franków Żelazny – jedna z najbardziej uznanych dyrygentek chóralnych w Polsce i Europie, profesor sztuk muzycznych, pedagog, organizatorka życia muzycznego. W swoim dorobku posiada 20 nagranych płyt oraz ponad 70 nagród indywidualnych i zespołowych. Prowadziła, założony przez siebie Chór Medici Cantantes Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Była dyrektor artystyczną Chóru Narodowego Forum Muzyki, od początku budując go według autorskiej wizji „chóru solistów”. Jest pomysłodawczynią i dyrektor artystyczną ogólnopolskiego projektu edukacyjnego pod nazwą Polski Narodowy Chór Młodzieżowy. Pełniła funkcję dyrektor programowej Akademii Chóralnej. Z kierowanymi przez siebie chórami zrealizowała ponad 1300 utworów chóralnych oraz blisko 300 wokalno-instrumentalnych, dokonała 22 nagrań płytowych i wielu prawykonań muzyki polskiej. Z pasją oddaje się pedagogice kształcąc dyrygentów chóralnych oraz śpiewaków zespołowych. Od września 2022 roku pełni funkcję dyrektora naczelnego Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu.

Małgorzata Priebe

Małgorzata Priebe – wokalistka rozrywkowa i klasyczna, dyrygentka chóralna, prowadzi warsztaty z zakresu emisji głosu oraz wykłada ten przedmiot na Wydziale Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Rytmiki i Jazzu na Akademii Muzycznej w Gdańsku. Laureatka konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, uczestniczka IV edycji programu “The Voice of Poland” w drużynie Marysi Sadowskiej. Członkini oktetu wokalnego Art’n’Voices, który z powodzeniem koncertuje w Polsce i Europie, zyskując uznanie środowiska muzycznego. Współpracuje z uznanymi Polskimi chórami oraz orkiestrami. Wzięła udział w nagraniu ponad 10 albumów.

Zespół wokalny Rondo

Zespół Wokalny Rondo – jest prężnie działającą grupą młodych ludzi, składającą się z miłośników śpiewu, głównie absolwentów chóru dziecięcego „Con Brio”. Został założony w 2006 roku z inicjatywy chórzystów, zainspirowanych do dalszej wspólnej pracy przez ich ówczesną i aktualną dyrygentkę Małgorzatę Podzielny. Zespół wykonuje muzykę z różnych epok i gatunków, koncertuje z programem a cappella oraz bierze udział w licznych projektach wokalno-instrumentalnych z profesjonalnymi orkiestrami i chórami. Rondo jest laureatem ponad 40 krajowych i międzynarodowych konkursów chóralnych. Przygotowanie Chóru – Małgorzata Podzielny.

Klaudiusz Baran

Klaudiusz Baran – mistrz akordeonu oraz bandoneonu, rektor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Artysta wszechstronny, obdarzony wyjątkową wrażliwością muzyczną. Jego dokonania artystyczne zmieniły w Polsce postrzeganie akordeonu, wynosząc go do pozycji pełnoprawnego instrumentu kształtującego realny świat muzyczny. Jako pierwszy polski instrumentalista wprowadził bandoneon na sale koncertowe. Wartość jego muzycznych kreacji była wielokrotnie doceniana w entuzjastycznych recenzjach, nagrodach na konkursach instrumentalnych, nominacjach i nagrodach artystycznych. Ze swobodą porusza się w różnorodnym repertuarze wielu epok, największe jednak uznanie wzbudzają jego interpretacje muzyki najnowszej. Jego wielką namiętnością jest argentyńskie tango, w szczególności związane z Astorem Piazzollą tango nuevo, wirtuozowsko wykonywane na bandoneonie. Współtworzył i był liderem najsłynniejszych formacji tangowych takich jak Tangata Quintet czy Machina del Tango, kreujących polską kulturę tanga. Jako pierwszy akordeonista wystąpił jako solista z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Narodowej, jaki większością najważniejszych polskich orkiestr. W sobie tylko wiadomy sposób, potrafi połączyć aktywność artystyczną z działalnością pedagogiczną i organizacyjną.

Marcin Suszycki

Marcin Suszycki – wybitny polski skrzypek, koncertmistrz orkiestry Collegium F oraz Filharmonii Poznańskiej. Z Bartoszem Bryłą, Mariolą Banaszkiewicz-Bryłą, Tomaszem Lisieckim i Marzeną Michałowską od 2006 roku tworzy zespół muzyki barokowej wykonywanej na dawnych instrumentach. Ale już rok później zajął się muzyką z całkiem odmiennej epoki – jako pierwszy skrzypek zespołu an Arche gra w nim muzykę współczesną.

Artysta występuje też jako kameralista oraz koncertuje jako solista z polskimi i zagranicznymi orkiestrami. W 2013 roku otrzymał zaproszenie od Scottish Chamber Orchestra i występował z tą orkiestrą jako gościnny koncertmistrz w Edynburgu, Glasgow oraz St. Andrews. W 2021 roku był gościnnym koncertmistrzem Orquesta Ciudad de Granada, z którą grał pod dyrekcją Paula McCreesha podczas Festival de Música y Danza de Granada.

Jako solista grał pod batutą takich dyrygentów jak Christopher Hogwood, Łukasz Borowicz, Marek Pijarowski, Frank Strobel, Jakub Chrenowicz i Michał Klauza.

W 2015 roku skrzypek otrzymał Medal Młodej Sztuki – nagrodę „Głosu Wielkopolskiego” przyznawaną młodym i oryginalnym twórcom.

Marcin Suszycki naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 7 lat w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Przemyślu, a następnie kontynuował ją w przemyskim Liceum Muzycznym w klasie Roberta Naściszewskiego, współpracując w tym czasie z Przemyską Orkiestrą Kameralną Capella Premisliensis, z którą nagrał płytę z udziałem Bartosza Bryły i Andrzeja Hiolskiego. Studia z wyróżnieniem ukończył w klasie prof. Bartosza Bryły w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.

Jest wykładowcą w poznańskiej Akademii Muzycznej.

Marcin Sompoliński

Dyrygent, profesor klasy dyrygentury Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Po ukończeniu klasy skrzypiec w gdańskim Liceum Muzycznym rozpoczął studia dyrygenckie na Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Renarda Czajkowskiego, uzyskując w roku 1989 dyplom pod kierunkiem prof. Witolda Krzemieńskiego.

Był uczestnikiem wielu kursów mistrzowskich, m. in. w Lipsku (H. Rilling), Stuttgarcie (J.E. Gardiner) i Brixen (J. Riffkin). Otrzymał Stypendium dla młodych twórców miasta Poznania (1993), oraz Medal Młodej Sztuki Głosu Wielkopolskiego (1994). W latach 1987-1999 prowadził Orkiestrę Symfoniczną Państwowego Liceum Muzycznego w Poznaniu. W latach 1987-1990 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej.

W latach 1987-1999 prowadził Orkiestrę Symfoniczną Państwowego Liceum Muzycznego w Poznaniu. W latach 1987-1990 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej. W latach 1997-2002 pracował jako dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu, gdzie przygotował m.in. premierę opery Czarodziejski flet W.A. Mozarta, która została zaprezentowana na festiwalach w Carcassone (Francja) i Xanten (Niemcy). W latach 2005-2008 pełnił stanowisko kierownika muzycznego Teatru Muzycznego w Poznaniu, gdzie przygotował premierowe realizacje m.in. Carewicza F. Lehara oraz Upiora w Operze M. Yestona. Nieprzerwanie od roku 1993 jest szefem Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej w Poznaniu, natomiast od roku 2008 jest stałym dyrygentem niemieckiej orkiestry Concerto Brandenburg specjalizującej się w wykonawstwie muzyki klasycznej na instrumentach historycznych.

Marcin Sompoliński występował z wieloma orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą, towarzysząc wybitnym solistom (K.A. Kulka, J. Kotnowska, E. Chojnacka, W. Ochman, M. Bilson) w prestiżowych salach koncertowych (Beethovenhalle-Bonn, Festspielhaus w Salzburgu, Alte Oper we Frankfurcie). Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych. Prowadzone przez niego w 1998 roku koncerty monograficzne Arvo Pärta zostały uznane przez Gazetę Wyborczą oraz Życie za kulturalne wydarzenie roku w Poznaniu.

Wśród ważniejszych dokonań operowych dyrygenta znajduje się polska premiera opery Marcela Landowskiego Galina, a także premierowe spektakle Halki S. Moniuszki (2000) oraz Aidy G. Verdiego (2001). W roku 2006 wraz z zespołem Opera Nova z Bydgoszczy dyrygował austriacką prapremierą odnalezionej opery W.A. Mozarta Der Stein der Weisen (Fetsspielhaus Salzburg).

Osobny nurt działalności artysty stanowią prawykonania muzyki współczesnej, wśród których znajdują się m.in. zamówione przez Międzynarodowy Festiwal Chórów Uniwersyteckich w Poznaniu kompozycje Zbigniewa Kozuba Beati estis oraz Marka Jasińskiego Ad Iuvenatem. Wśród ważniejszych dokonań Marcina Sompolińskiego jest też Missa pro defuncto Wolfgango Amadeo – msza żałobna za duszę Wolfganga Amadeusza Mozarta wykonana liturgicznie 4.12.2001 roku w kościele OO. Franciszkanów na Górze Przemysła. Również i tym razem Gazeta Wyborcza uznała to przedsięwzięcie, obok konkursu im. H. Wieniawskiego, za najważniejsze muzyczne wydarzenie roku w Poznaniu. Missa pro defuncto Wolfgango Amadeo prowadzona przez maestro Sompolińskiego wykonywana jest corocznie podczas Poznańskiego Festiwalu Mozartowskiego.

Marcin Sompoliński jest pomysłodawcą i realizatorem nowatorskiego cyklu multimedialnych koncertów edukacyjnych Speaking Concerts, które od blisko dekady cieszą się olbrzymim zainteresowaniem i uznaniem publiczności w całym kraju.

Michał Dmochowski

Michał Dmochowski – wybitny wiolonczelista, pedagog, dyrektor artystyczny wielu projektów muzycznych. Laureat najbardziej prestiżowych konkursów krajowych i międzynarodowych. Szybko rozpoczęta międzynarodowa kariera zaowocowała współpracą z wybitnymi artystami na najbardziej prestiżowych światowych scenach. Profesor w Konserwatorium Muzycznym im. Jacinto Guerrero w Toledo i w Wyższej Szkole Muzycznej im. Królowej Zofii w Madrycie. Regularnie prowadzi kursy mistrzowskie w krajowych i europejskich konserwatoriach. Wśród jego licznych wychowanków znajdują się obiecujący i uznani artyści, laureaci krajowych i międzynarodowych nagród, profesorowie wyższych uczelni, pedagodzy i członkowie orkiestr na całym świecie. Michał Dmochowski gra na angielskim instrumencie z 1780 r. zbudowanym przez W. Forstera, dzięki uprzejmości D. Juana Vizuete Mendoza.

Joan Espina

Joan Espina – skrzypek urodzony w Hiszpanii. Laureat wielu krajowych konkursów skrzypcowych i kameralnych. Występował z recitalami i koncertami muzyki kameralnej w całej Hiszpanii, Europie, Afryce, Ameryce i na Bliskim Wschodzie. Jako solista występował w głównych salach koncertowych w Hiszpanii z najwybitniejszymi mistrzami batuty. Od 2018 roku jest asystentem koncertmistrza Orkiestry Narodowej Hiszpanii, z którą występował jako solista i koncertmistrz przy wielu okazjach. Jego zainteresowanie muzyką dawną doprowadziło go do stworzenia wyspecjalizowanych w tym zakresie zespołów. Gra na skrzypcach anonimowego autora z końca XVIII wieku i barokowych skrzypcach Riccardo Bergonziego z Cremony.

Orkiestra Collegium F

Orkiestra Collegium F to zespół złożony z wybitnych młodych i kreatywnych muzyków – studentów i absolwentów najlepszych polskich Akademii Muzycznych. Pełne pasji interpretacje Collegium F przysporzyły orkiestrze uznania ze strony melomanów i współpracujących z nią artystów.

Flagowymi zadaniami orkiestry Collegium F są wykonania autorskich koncertów cyklu Speaking Concerts. Zespół, który dysponuje bogatą i elastyczną obsadą, współtworzył ponad trzydzieści różnych programów koncertowych, świetnie odnajdując się w bardzo zróżnicowanym artystycznie i stylistycznie repertuarze: od Pasji Bacha, przez symfonie i koncerty Haydna i Mozarta, przez dzieła romantyczne (Beethoven, Rossini, Verdi, Chopin), aż po muzykę XX- i XXI-wieczną (Paderewski, Strawiński, Pärt). Wielowątkowe i skrajnie odmienne programy Speaking Concerts wymagają od muzyków nie tylko pełnego profesjonalizmu, ale również zdolności adaptacyjnych, umiejętności pracy pod presją czasu oraz ogromnego zaangażowania.

Przez ponad dziesięć lat swojej działalności Collegium F współpracowało z wieloma wybitnymi artystami. Do grona muzyków, z którymi orkiestra miała przyjemność pracować, należą m.in.: AudioFeels, Alicja Majewska, Artur Andrus, Irena Santor, Edyta Górniak, Leszek Możdżer, Tomasz Szymuś, Michał Szpak, Krzysztof Skiba, Bogusław Kaczyński, Mikołaj Adamczak, Joanna Horodko, Marzena Michałowska, Jacek Kortus, Krzysztof Jabloński, Dariusz Stachura, Paweł Skałuba, Iwona Hossa i wielu innych.

Zespół współpracował z Polskim Teatrem Tańca (spektakl Walka Postu z Karnawałem nagrodzony na targach w Cannes), festiwalem Era (T-Mobile) Nowe Horyzonty (koncert muzyki filmowej Eleni Karaindrou), Festiwalem Wiosny Muzycznej w Poznaniu (spektakl Klausa Obermeiera Sacre z muzyką z baletu Święto wiosny Igora Strawińskiego), Festiwalem Nostalgia, Festiwalem Malta czy Enter Festiwal.

Orkiestra nagrała ścieżkę dźwiękową do dwóch odcinków serii edukacyjnej „Między nutami: Po diabła orkiestrze dyrygent?” oraz „Wzór na utwór, czyli nauka i muzyka”. Wszystkie trzy filmy zdobyły główną nagrodę „Złotego Kopernika” na Festiwalu Filmów Edukacyjnych EDUKINO w Warszawie.

Jednym z ciekawszych przedsięwzięć Collegium F był program Music in death camps (2012) – międzynarodowy projekt dotyczący muzyki i orkiestr w obozach zagłady, realizowany we współpracy polsko-niemiecko-izraelskiej. Obok spotkań ze świadkami Zagłady i odwiedzin w miejscach pamięci, program obejmował multimedialne koncerty w Polsce i Hannoverze, które odbiły się szerokim echem wśród publiczności obu krajów.

Koncertmistrzem orkiestry Collegium F jest Marcin Suszycki – znakomity solista i lider orkiestry, absolwent Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu.

Dyrygentem i założycielem zespołu jest maestro Marcin Sompoliński.

W listopadzie 2017 roku COLLEGIUM F ORCHESTRA była jedynym wykonawcą trasy koncertowej LA LA LAND in CONCERT w Polsce.

Speaking Concerts

CO TO?
Niepowtarzalny koncert Collegium F muzyki klasycznej połączony z fascynującym i błyskotliwym wykładem.

PO CO?
By przekonać i otworzyć się na sztukę. By poznać i zrozumieć klasykę. By rozkochać się w muzyce!

JAK?
Poprzez fuzję muzyki, sztuki, nowoczesnych multimediów, tradycji i szczypty dobrego humoru.

SPEAKING CONCERT jest autorskim cyklem koncertów Fundacji Fabryka Sztuki, wychodzącym naprzeciw nawet najbardziej wybrednym gustom. Każdy z programów poświęcamy konkretnemu zagadnieniu, ukazując zarówno omawiane dzieło, jak i jego kompozytora w kontekście historycznym i kulturowym. Poprzez fuzję muzyki, multimediów, tradycji i dobrego humoru tworzymy atrakcyjny i unikalny w skali europejskiej format. Wykonywanie muzyki łączymy z błyskotliwymi komentarzami charyzmatycznego dyrygenta, Marcina Sompolińskiego, oraz autorskimi filmami i prezentacjami.

Jak wyglądają̨ Speaking Concerts? Jak najprawdziwsze… śledztwo! Marcin Sompoliński, dyrygent i prelegent w jednej osobie, z wnikliwością̨ godną detektywa odkrywa tajemnice historii muzyki, dekonspirujący pilnie strzeżone sekrety kompozytorów i melomanów, i zdzierając maskę̨ powagi z muzyki, która poważną wcale nie jest. W sprawach największej wagi ogromną rolę odgrywa plotka – kwestia pozornie nieistotna, która dyskretnie zmienia bieg zdarzeń.

Podczas dwudziestu koncertów z serii Speaking Concerts publiczność́ dowiedziała się m.in. o statusie majątkowym Antonio Vivaldiego, o tym, jak to możliwe, że premiera Święta Wiosny Igora Strawińskiego skończyła się̨ interwencją służb porządkowych i kim byłby Jan Sebastian Bach, gdyby nie jego pracowite dzieci.

Dodaj tu swój tekst nagłówka